Sedacja

W gabinecie dentystycznym sedacja służy do wstępnego uspokojenia pacjenta, co pozwala na bezstresowe wykonanie znieczulenia miejscowego i bezbolesne przeprowadzenie zabiegu. 

Przeciwwskazania do sedacji: przeziębienie, przerost migdałków – niedrożności górnych dróg oddechowych, I trymestr ciąży, choroby psychiczne, stwardnienie rozsiane, porfiria, miastenia gravis, rozedma płuc, alkoholizm oraz brak współpracy pacjenta.

Przebieg leczenia z użyciem sedacji podtlenkiem azotu:

Przygotowanie:

dwie godziny przed zabiegiem nie można nic jeść i pić. Dla pacjentów dorosłych wskazane jest nie spożywanie alkoholu w dniu zabiegu. 

Zabieg:

1. Pacjent na fotelu dentystycznym dostaje maseczkę nosową do oddychania mieszaniną gazów.

2. Zabieg rozpoczyna się od podawania czystego tlenu do oddychania.

3. Stopniowo zwiększa się stężenie podtlenku azotu (N2O) w mieszaninie gazów podawanej pacjentowi. Pacjent może odczuwać mrowienia palców, ust, klatki piersiowej.

4. Podtlenek azotu zaczyna działać, pacjent czuje senność i lekkie otępienie podobne do upojenia alkoholowego. Może pojawić się euforia, uczucie latania, dryfowania itp.

5. Lekarz podaje pacjentowi znieczulenie. Pacjent cały czas oddycha mieszaniną tlenu i podtlenku azotu, dzięki czemu pacjent nie odczuwa wkłucia igły i podania znieczulenia. Pacjent jest przytomny i świadomy – zachowuje kontakt z lekarzem i współpracuje.

6. Lekarz wykonuje zaplanowane leczenie stomatologiczne. W tym czasie pacjent oddycha podawaną mieszanką tlenu i podtlenku azotu przez maseczkę nosową.

7. Po zakończeniu leczenia zębów do mieszaniny do oddychania nie podaje się już podtlenku azotu – pacjent oddycha przez chwilę czystym tlenem. Podtlenek azotu jest w tym czasie usuwany z organizmu pacjenta w 95 %.

8. U pacjenta może wystąpić amnezja (niepamięć) częściowa lub całkowita dotycząca wizyty w gabinecie.